هدف از انجام پژوهش حاضر مقايسه استرس شغلی و تاب¬آوري پرستاران شاغل در بخش بيماران کرونايي با پرستاران ساير بخش-های غیرکرونایی بيمارستان¬هاي شهر بروجن بود. پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از نوع علی - مقایسه ای بود. جامعه آماري پژوهش شامل تمامی پرستاران شاغل در بيمارستان¬هاي شهر بروجن در سال 1399 بود. در اين پژوهش با استفاده از روش نمونه-گيري هدفمند تعداد 160 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند که از این تعداد، 80 نفر به عنوان پرستاران بخش¬ کرونايي و 80 نفر به عنوان پرستاران بخش غیرکرونایی انتخاب شدند. براي گردآوري داده¬ها از پرسشنامه¬های استرس شغلی پارکر و دکوتیس و تابآوري کونور و ديويدسون استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده¬ها از آزمون¬های t گروه¬های مستقل و تحلیل واریانس چندمتغیره (مانوا) استفاده شد و داده¬ها با استفاده از نرم افزار spss22 تحلیل گردید. یافته¬های پژوهش نشان داد، بین استرس شغلی و مولفه¬های آن (فشار زمانی و اضطراب مربوط به شغل) و تاب¬آوری و مولفه¬های آن (تصور از شايستگي فردي، اعتماد به غرايز فردي و تحمل عاطفه منفي، پذيرش مثبت تغيير و روابط ايمن، کنترل و نأثیرات معنوی) در پرستاران شاغل بخش بيماران کرونايي با پرستاران ساير بخش¬ها در بيمارستان¬هاي شهر شيراز تفاوت معناداری وجود دارد. میزان استرس شغلی در پرستاران شاغل در بخش بيماران کرونايي بیشتر از پرستاران ساير بخش¬ها و میزان تاب¬آوری در پرستاران شاغل در بخش بيماران کرونايي کمتر از پرستاران ساير بخش¬ها می¬باشد.