تحقیق حاضر با هدف تبیین رابطه بین تاب آوری و راهبردهای مقابله با دلزدگی زناشویی انجام پذیرفت. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه زنان و مردان مراجعه کننده به مراکز خانواده و مراکز بهداشت شهرستان قائمشهر می‌باشد که در فاصله فروردین 1397 تا آبان‌ماه 1397 جهت دریافت مشاوره به مراکز فوق مراجعه کردند. مطالبق مستندات و بر طبق میانگین مراجعه کنندگان چندسال اخیر تعداد این افراد 500 نفر بوده است. نمونه‌گیری به‌صورت هدفمند و با راهنمایی مشاوران مراکز صورت پذیرفته که منتج به دعوت از 295 مراجعه کننده شده است. ابزار پژوهش پرسشنامه‌ي تاب آوري كانر و ديويدسون (CD-RISC) و مقیاس مقابله با دلزدگی زناشویی (CBM) بوده است. تجزیه و تحلیل داده‌ها به کمک نرم‌افزار spss22 و از طریق آزمون همبستگی پیرسون و آزمون فریدمن انجام پذیرفت. یافته‌ها پژوهش نشان داد تاثیر مولفه تاب‌آوری بر مولفه های دلزدگی زناشویی به ترتیب بر مقابله با از پا افتادن عاطفی با ضریب تاثیر (53/2)، مقابله با از پا افتادن روانی عاطفی با ضریب تاثیر (21/2) و در نهایت مقابله با خستگی جسمی عاطفی با ضریب تاثیر (15/2) بوده است.