هدف از تحقيق حاضر بررسي رابطه اضطراب اجتماعي و سلامت روان نوجوانان شهر شیراز بود. این پژوهش از نوع همبستگي است . جامعه ي آماري اين پژوهش شامل کليه ي نوجوانان 10 تا 18 سال شهر شیراز بودند تعداد نمونه برابر است با ٣٨٤ تعیین شد. در اين پژوهش از روش نمونه گيري تصادفي-طبقه اي استفاده شد. برای سنجش اضطراب اجتماعي در اين تحقيق از پرسشنامه ايلينا جرابک (1996) بهره گرفته شد که برای سن 10 سال به بالا تدوین شده است. برای سنجش سلامت عمومی از پرسشنامه سلامت عمومي گلدبرگ (١٩٧٢) بهره گرفته شد. براي تجزيه و تحليل داده ها از تحلیل همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون بهره گرفته شد. برای این منظور از نرم افزار SPSS نسخه 24 بهره گرفته شد. یافته های پژوهش نشان داد ارتباط منفی و معناداری بین سلامت عمومی با اضطراب اجتماعی وجود دارد (258/0=r، 000/0=p-value). نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نیز نشان داد، مدل رگرسونی برآورد شده از نظر آماری معنادار است (912/18=F، 000/0=p). خرده مقیاسهایترس از بيگانگان (323/6=t، 000/0=p)، ترس از ارزيابي توسط ديگران (729/5=t، 000/0=p)، ترس از صحبت کردن در جمع (985/1=t، 048/0=p) و ترس از انزواي اجتماعي (123/2=t، 034/0=p) می توانند میزان سلامت روان را به طور معنی داری پیش بینی کند.