رهبری به دلیل نقش مهمی که در اثربخشی فردی و سازمانی ایفا می کند، عنوان مهمی در رفتار سازمانی است. پژوهشگران بیان می کنند که رهبران می توانند عامل برتری در سازمان باشند. در واقع رهبران، راه مطلوب را به پیروان خود نشان می دهند و آن ها را بر می انگیزند تا در جهت تحقق اهداف سازمان تلاش کنند. رهبری یکی از ضرورت های اصلی برای انجام فعالیت های بسیاری از سازمان های امروزی است، بویژه این که رسوایی های اخلاقی اخیر در زمینه ی کسب وکار، اهمیت سوالاتی را درباره ی نقش رهبری در شکل گیری رفتار اخلاقی افزایش داده است. از آن جا که سازمان آموزش و پرورش یکی از نهاد های بسیار حساس و مهم در امر تعلیم و تربیت انسان ها است و مهمترین رسالت آن پرورش و تربیت انسان های اخلاق گرا ، شایسته و متخصص برای جامعه می باشد، لذا این سازمان نیاز به نیرو ها، کارکنان، مدیران و رهبران پاک، صادق، شایسته و اخلاق مداردارد تا زمینه های لازم برای اصلاحات، رشد و توسعه ی این نهاد مهم را فراهم آورند بنابر این بایستی نوعی از سبک رهبری که از ویژگی هایی همچون صداقت، قابلیت اعتماد، امین بودن، خلوص، تصمیم گیری دموکراتیک و مشارکت حمایتی، دلسوز و مهربان بودن برخوردار هستند، مدیریت و رهبری این سازمان را بر عهده بگیرند. در سازمان های آموزشی، فعالیت های روزانه علاوه بر اهداف و محتوای آموزشی، رفتارهای تعاملی را نیز تحت تاثیر قرار می دهد. سازمان های نهادی باید زمینه ای را فراهم کنند که امور اخلاقی نهادینه شده و به باور درون تبدیل شود. به همین دلیل ارزش های اخلاقی باید در چشم اندازهای درونی سازمان در نظر گرفته شود. بنابراین در این مقاله سعی شده است که سبک رهبری اخلاقی در سازمان های آموزشی مورد بررسی قرار گیرد.