عین القضات همدانی یکی از بهترین نمایندگان سبک مرسل است که اکثر ویژگی های لفظی و معنوی سبک ساده نویسی و البته کمی فنی در آثار وی دیده می شود. نثر وی در عین پیچیدگی، خودمانی و خودجوش است و گفته های رازآلوده ی مبهم، شور و شعف تند و الفاظ نمادین برخاسته از الهامات شاعرانه را با ژرفای فلسفی، اطلاعات پر طول و تفضیل کلامی و تأویل های عرفانی غنی در هم می آمیزد.
عین القضات دارای آثار ارزشمند فراوانی است، لیکن نامه های وی به دلیل اهمیّت موضوعاتی که در آن بیان شده است و تصویری که از تجربه های کشفی، شهودی و روحانی نویسنده ارائه می دهد و همچنین موضوعاتی چون حب قرآن، ستایش خدا، مسائل اجتماعی و مطالب عمیقی که در آن مطرح می شود، در این پژوهش مورد بررسی قرار گرفت.
جستار حاضر با رهیافتی توصیفی_ تحلیلی در پی آن است با طبقه بندی موضوعی و محتوایی نامه های عین-القضات به شناختی سبک شناسانه و تحلیل و بررسی افکار و جهان بینی وی از لابه لای نامه هایش و نیز تطبیق آن ها با معیارهای سبک شناسانه ی عصری که نویسنده در آن می زیسته است دست یابد.