هر چند پژوهش های فراوانی در ارتباط با سودابه توسط اساتید و پژوهشگران انجام گردید است اما در اینجا ما نگاهی دیگر به این شخصیت شاهنامه داریم و او را از بعد روانکاوی بررسی می نماییم و جنبه های مثبت آن را در کنار شخصیت منفی او واکاوی و مکاشفه خواهیم نمود. همانگونه که حکیم ابوالقاسم فردوسی در شاهنامه او را در دو بخش مجزا داستان سرایی می کند. در بخش اول او را زنی نجیب و آزاده می یابیم اما با ورود سیاوش وجه دیگری از سودابه نمایان می گردد که تاریک و سیاه می باشد. در نتیجه شخصیت پردازی پیچیده ی سودابه نیاز به روانکاوی و کنکاش دارد تا درک صحیح تری از او بازنمایی کنیم.