آثار حماسی قدرتمند در ادبیات جهان انگشت شمارند. حماسه ساری متقدم و ارزشمند جهان ، هومر با دو اثر فاخر ایلیاد و اودیسه در این عرصه پیشتاز است.وی به توصیف و پرورش ایزدان و قهرمانان یونان در این دو اثر پرداخته است. موضوع اصلی ایلیااد نبرد مردم یونان با مردان تروایی برای باز پس گیری هلن صورت می گیرد. و منظومه اودیسه بازگشت اولیس قهرمان یونانی به سرزمین خویش می باشد که با پشت سرگذاشتن خوان های متعدد ، عاقبت به نزد خانواده خویش باز می گردد.
از سوی دیگر حکیم ابوالقاسم فردوسی شاعر حماسه سرای ایران را در کتاب شاهنامه می بینیم که سند هویت ایرانیان به شمار می آید. فردوسی به آینده ایران می اندیشد و برای بقای ایران ، قهرمانانش را به نبرد می فرستد. از این رو شخصیت های حماسی شاهنامه نماد انسان کامل و مظهر پاک سرشتی می باشند و این مایه مباهات وشگفتی منظومه حماسی فردوسی است.
در این مقاله سعی شده است تا بر اساس شباهات و اتفاقاتی کخه در این آثار حماسی وجود دارد ، با نگاهی انتقادی به بیان و تشریح قهرمانان و رخدادهای آنها بپردازیم و آنها را با هم مقایسه کنیم.