هدف پژوهش حاضر پیش¬بینی اضطراب¬جدایی دانش آموزان براساس رفتارهای خودتنظیمی است. روش پژوهش همبستگی و جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه نوجوانان دختر و پسر دارای اضطراب جدایی شهرستان رودسر بودند که در دبیرستان¬های دخترانه و پسرانه¬ی این شهرستان در سال 94-93 مشغول به تحصیل بودند. نمونه پژوهش شامل500 دانش آموز شهرستان رودسر بودند که به صورت تصادفی خوشه¬ای مرحله¬ای انتخاب شدند. برای جمع¬آوری داده¬ها از پرسشنامه اضطراب جدایی بزرگسالان (منیکاواساگر و همکاران، 2003) و پرسشنامه خودتنظیمی براوون و همکاران (1999) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده¬ها از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند گانه استفاده شد. یافته¬ها نشان داد که رفتارهای خودتنظیمی به¬صورت منفی و معنی¬داری پیش¬بینی کننده اضطراب جدایی در دانش¬آموزان نوجوان بودند.