مقاله‌ی حاضر درباره‌ی جوانان، چگونگی انتخاب الگوهای متمایز فراغتی آن¬ها در ارتباط با شیوه¬های متنوع سبک‌زندگی، منش و عادت¬واره¬هایی است که در طول دوران زندگی در ارتباط با محیط، خانواده، دوستان و رسانه¬ها کسب کرده¬اند. هدف این مقاله، مطالعه‌ی تأثیر متقابل منش فردی و سبک و سیاق زندگیِ فراغتی مقوله¬ای به نام جوانی است. رویکرد روش¬شناختی تحقیق، رویکردی تحلیلی و انتقادی با استفاده از روش اسنادی و کتابخانه¬ای است. رویکرد نظری در این بحث، نظریه پی‌یر بوردیو در ارتباط با سرمایه‌ی‌اجتماعی، سرمایه‌ی‌فرهنگی و چگونگی شکل گرفتن منش¬ها در انسان است.
نتیجه‌ی تحقیق نشان¬دهنده خاکستری رنگ شدن سبک زندگی فراغتی جوان در اجتماع است؛ یا می‌توان گفت که روبه این‌سو می¬رود و این نتیجه واکنشی است که به‌خاطر الگوها، برنامه¬ها و منش¬های شکل‌گرفته در او بوجود آمده است.