پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش اضطراب و راهبردهای تنظیم هیجان مادران در پیش بینی شدت علائم ADHD در نوجوانان انجام شد. این پژوهش با توجه به هدف، کاربردی است و از نظر شیوه¬ گردآوری داده¬ها نیز از نوع رابطه¬ای و همبستگی است. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه نوجوانان (۱۲ تا ۱۸ سال) با تشخیص اختلال نقص توجه/ بیش فعالی و مادرانشان تشکیل می¬دهند که برای درمان به مراكز درماني شهر اصفهان مراجعه كرده بودند. نمونه¬ای به حجم ۳۰۰ نفر از جامعه مذکور به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. جهت گردآوری اطلاعات از فرم كوتاه و تجديد نظر شده مقياس درجه بندي كانرز والدين (CPRS-R)، پرسش نامه اضطراب کتل (CAQ) و پرسش نامه راهبردهای تنظيم هيجان شناختي (CERQ) گرنفسکی و همکاران استفاده گردید. تجزیه و تحلیل داده¬ها با آزمون آماری تحلیل رگرسیون با استفاده از نرم افزار 21 SPSS انجام شد. نتایج نشان داد، اضطراب به طور مثبت و معناداری و راهبردهای تنظیم هیجان، تمرکز مجدد مثبت و پذیرش، به طور منفی و معناداری شدت علایم اختلال نقص توجه بیش فعالی را پیش بینی کردند.