هدف: این پژوهش به بررسی تأثیر تمرینات منتخب بدنسازی همراه با مصرف کافئین بر برخی شاخص‌های آسیب عضلانی و فشار خون در بدنسازان با تیپ‌های بدنی اکتومورف، مزومورف و اندومورف می‌پردازد.
روش‌شناسی: مطالعه به‌صورت نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون – پس‌آزمون انجام شد. نمونه آماری شامل ۳۰ مرد سالم (۱۰ نفر از هر تیپ بدنی) در بازه سنی ۲۰ تا ۳۰ سال بود که از میان بدنسازان باشگاه‌های منطقه ۲ تهران در بازه زمانی مهر تا دی ۱۴۰۲ به‌صورت نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. پس از فراخوان پژوهش، شرکت‌کنندگان پرسش‌نامه سلامت و مشخصات فردی را تکمیل کردند. آن‌ها موظف بودند ۲۴ ساعت قبل از سنجش متغیرهای تحقیق از انجام هرگونه فعالیت ورزشی و ۴۸ ساعت قبل از آن از مصرف مواد حاوی کافئین خودداری کنند. فهرستی از مواد حاوی کافئین برای کنترل بهتر به آزمودنی‌ها ارائه شد. در روزهای ارزیابی، مشخصات آنتروپومتریک، حجم توده عضلانی و فشار خون سیستولی و دیاستولی توسط محقق و تکنسین آزمایشگاه ثبت شد. همچنین، نمونه خون ۵ سی‌سی از بازوی چپ آزمودنی‌ها در وضعیت نشسته گرفته و در دمای ۸۰- درجه سانتی‌گراد برای بررسی آنزیم‌های کراتین کیناز و لاکتات دهیدروژناز ذخیره شد. داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار)، آزمون لوین برای بررسی همگنی واریانس‌ها، آزمون کلموگروف-اسمیرنوف برای بررسی نرمال بودن توزیع داده‌ها و آزمون کوواریانس جهت تحلیل نتایج پردازش شدند. تجزیه و تحلیل آماری با نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۲ انجام شد.
نتایج: یافته‌ها نشان داد که تمرینات منتخب بدنسازی همراه با مصرف کافئین تأثیر معناداری بر برخی از شاخص‌های آسیب عضلانی و فشار خون در بدنسازان با تیپ‌های بدنی متفاوت دارد.