هدف اصلی تحقیق حاضر ، تعيين پاسخ اتوفاژي (LC3) و استرس اكسيداتيو (MDA) به تمرين شنا و مصرف مكمل كوركومين در موش هاي صحرايي نر مي باشد. نوع تحقيق از نظر هدف ، كاربردي و به لحاظ استراتژي انجام تحقيق، تجربي با طرح كلي پس آزمون است. متغيرهاي مستقل تحقيق شامل تمرين شنا و مصرف مکمل کورکومین و متغيرهاي وابسته شامل مالون دی آلدئید (MDA) و LC3 مي باشد. اين تحقيق به صورت 4 گروهي و با گروه كنترل انجام شد. در ضمن روشهاي انجام تحقيق حاضر ، کتابخانه ای و آزمایشگاهی مي باشد.جامعه آماری تحقيق شامل موش هاي نر نژاد ويستار هستند. ۴۰ سر موش بالغ نر نژاد ويستار 6 تا 8 هفته اي از انستيتو پاستور تهيه شدند و پس از آشنايي با محيط نگهداري موشها ، به 4 گروه (تعداد 10 سر موش در هر گروه ) تقسيم شدند. گروههاي داراي تمرين شنا به مدت 8 هفته و 5 روز در هفته ، روزانه 30 دقيقه در يك استخر موش با درجه حرارت 30 تا 32 درجه سانتيگراد تمرين كردند. ميزان مصرف كوركومين براي گروههاي مورد نظر نيز به مدت 8 هفته، سه جلسه در هفته و 30 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن بود. پس از اتمام دوره تحقيق ، جراحي و نمونه برداري موشها انجام شده و داده هاي حاصل از روشهاي آزمايشگاهي ، با استفاده از روشهاي آماري مناسب مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. برای اندازه گیری مالون دی آلدئید از روش تیوباربیتوریک اسید (TBARS) به صورت دستی و دستگاه اسپکتروفتومتری با طول موج 532 نانومتر و براي اندازه گيري ميزان بيان ژن LC3 از تکنیک Real-time PCR استفاده شد. از شاخص‌های آمار توصیفی جهت توصیف ویژگی ‌های فردی نمونه‌ها و متغیرهای تحقیق استفاده گردید. جهت تعیین طبیعی بودن توزیع داده ها از آرمون كلموگروف – اسميرنوف، براي بررسي همگني واريانس ها از آزمون لوين و جهت بررسي تفاوت ميانگين گروههاي تحقيق از آزمون آناليز واريانس دو راهه و تعقيبي توكي استفاده شد. تمامی محاسبات آماری در نرم‌افزار SPSS نسخه 21 انجام گرديد. سطح معنی داری مورد نظر جهت آزمون فرضیه های تحقیق 0.05 می باشد. نتايج تحقيق نشان داد كه هشت هفته تمرین شنا ، مصرف مكمل كوركومين و تعامل تمرین شنا و مصرف مكمل كوركومين تاثير معناداری بر ميزان MDA و LC3 دارد.