هدف از این پژوهش، تحلیل سازوکارهای مؤثر در انتقال پیام‌های بازاریابی در شبکه‌های اجتماعی و تبدیل آن‌ها به تبلیغات ویروسی است. در این چارچوب، دلبستگی به مکان به‌عنوان یک متغیر واسطه‌ای بین مؤلفه‌های بازاریابی اجتماعی و اثربخشی تبلیغات ویروسی مورد بررسی قرار گرفته است. روش تحقیق مورداستفاده شده در این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از منظر استراتژی جزو تحقیقات همبستگی است که به روش میدانی و توزیع پرسشنامه انجام گردید. جامعه آماری شامل کلیة ورزشکاران باشگاه‌های تناسب‌اندام شهر تهران است. باتوجه به کثرت ورزشکاران باشگاه‌های تناسب‌اندام شهر تهران، از نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای استفاده و درنهایت 369 نفر انتخاب شده‌اند. برای بررسي بازاريابي شبکه‌های اجتماعي از پرسشنامة استاندارد آقاعليزاده (14۰۰) و برای بررسي كيفيت روابط از پرسشنامة استاندارد پيرس و همکاران (1۹۹1)، همچنین برای بررسي تبليغات ويروسي از پرسشنامة استاندارد دی ران و گری (2۰۰۵)، استفاده شد. برای بررسي مشخصات جمعيت‌شناختي پاسخ‌دهندگان، از آمار توصيفي و شاخص‌های مركزی و پراكندگي و برای آزمون فرضيات تحقيق، از نرم‌افزار spss نسخة 22 و برای مدل‌يابي معادلات ساختاری و با استفاده از نرم‌افزار PLS نسخه 4 استفاده گردید. نتایج مدل مفهومی نشان می‌دهد که تعاملات بین‌فردی و مدیریت ادراک در شبکه‌های اجتماعی می‌توانند با تقویت دلبستگی به مکان، اثربخشی تبلیغات ویروسی را به‌شکل معناداری افزایش دهند. بر اساس مدل، می‌توان گفت که تجربه‌های عاطفی و اجتماعی در فضای شبکه‌های اجتماعی، به‌ویژه در قالب روابط انسانی و تعاملات معنادار، نقش کلیدی در شکل‌گیری حس تعلق به مکان دارند. این حس تعلق زمینه‌ساز انگیزش برای اشتراک‌گذاری محتوای تبلیغاتی با بار فرهنگی یا هویتی است و در نهایت موجب افزایش قابلیت ویروسی شدن آن می‌شود.