کسایی مروزی از شاعران شیعی سدۀ چهارم هجری و نخستین شاعران فارسی گوی است که سوگنامه‌ای در رثای شهدای کربلا سروده و قصیدۀ مسمط او کهن‌ترین سوگنامۀ کربلاست. او همچنین نخستین شاعری است که در اشعار خود به واقعۀ غدیر پرداخته است. علی‌رغم اینکه کسایی را می‌توان آغازگر ادبیات پایداری فارسی دانست، تا کنون مولفه‌های پایداری اشعار او بررسی و تبیین نشده‌اند. در این پژوهش با بررسی و تحلیل اشعار باقی‌مانده از او، به این مهم پرداخته‌ و نشان داده‌ایم که بسیاری از مهمترین مولفه‌های ادبیات پایداری در شعر او وجود دارد و اگر ادبیات پایداری را به سبب واقع‌گرایی آن متمایز از ادبیات حماسی بدانیم، آن‌گاه شایسته است کسایی مروزی را بنیان‌گذار ادبیات پایداری فارسی بنامیم.