شاعران همواره از یک سو روایتگر و گزارش دهندۀ شرایط سیاسی و اجتماعی دوران خود بوده‌اند و از دیگر سو به داوری حوادث روزگار و کنش انسان‌های تاثیرگذار در روند مسائل سیاسی و اجتماعی می‌پرداخته‌اند. آن‌ها گاه با مدح حاکمان و درباریان و گاه با هجو ایشان، احساسات عموم مردم را نسبت به آن‌ها نه تنها تحریک بلکه مدیریت می‌کرده‌اند. یکی از افراد مهم و تاثیرگذار دوران معاصر، میرزا حسن وثوق‌الدوله، نخست وزیر احمدشاه قاجار است. او به سبب فعالیت‌هایش بشدت مورد توجه شاعران معاصرش قرارداشته و آن‌ها به سبب دوستی یا دشمنی و موافقت یا مخالفت با او، بارها نامش را در اشعارشان ذکر کرده‌اند. محمدتقی بهار آن‌قدر به او علاقه داشته و با اقدامات او موافق بوده است که می‌توان وثوق‌الدوله را ممدوح بهار نامید اما فرخی یزدی، عارف قزوینی و میرزادۀ عشقی در اشعارشان او را هجو گفته‌اند.