ارتباط و تعامل ادبیات تطبیقی با دیگر دانش‌های بشری، رویکرد جدیدی در نقد ادبی ایجاد کرده است، رویکردی که سبب گسترده تر شدن دامنۀ پژوهشهای ادبی می گردد و موجب پربارتر شدن مطالعات ادبی می شود و همچنین دریچه های جدیدی به روی علاقمندان به ادبیات می گشاید. ادبیات تطبیقی با رویکرد روانشناسی این فرصت ارزشمند را در اختیار پژوهشگران قرار داده است که در آثار ادبی، میراث مشترک بشری را پی جویی کنند. این میراث مشترک، ویژگی‌های مشترکی است که فارغ از زمان و‌ مکان در همه فرهنگها و ملتها پابرجاست. هرچند در زمانها و فرهنگهای مختلف، داستانهایی با شکلهایی متفاوت پدید آمده اند اما در ژرف ساخت، نقاط مشترک بسیاری دارند و در اغلب موارد، پایان داستانها به نقطه ای مشترک ختم میشود. این پژوهش تطبیقی از رهگذر کاربست مکتب امریکایی انجام می گیرد؛ هدف مکتب امریکایی یافتن همانندی ها، نقاط مشترک و ناهمانندی ها در دو اثر ادبی است. در این جستار توصیفی - تحلیلی قصد داریم دو اثر برجسته از دو فرهنگ مختلف ، داستان «شیخ صنعان» اثر شاعر بزرگ پارسی گوی عطار نیشابوری و «تاریخچۀ تراژدی گونۀ زندگی و مرگ دکتر فاستوس» اثر کریستوفر مارلو یکی از بزرگترین نمایشنامه نویسان انگلیسی را از نظر روانشناسی و کهن الگویی مورد بررسی، تحلیل و تطبیق قرار دهیم. پرسش نوشتار حاضر این است که بر مبنای نظریۀ اسطوره ای و کهن الگویی یونگ چه شباهتها، نقاط مشترک و تفاوتهایی میان این دو داستان، شخصیتها و قهرمانان آنها وجود دارد؟ یافته ها نشان می دهد که این دو اثر و این دو شخصیت در کاربرد کهن الگوها همانندی های بسیار و تفاوتهایی با هم دارند و ما را با پیچ و خمهای وجودی قهرمانان این دو داستان بهتر آشنا می کنند.