سابقه و هدف: ماساژ یکی از روش‌های حفظ سلامت و تندرستی است. در هر فردی با شرایطی مانند مزاج و سن سازگار است. اهمیت و نقش روش‌های ایرانی و چینی در حفظ سلامت در طی تاریخ مشهود و قابل‌تأمل است که در طی زمان گسترش زیادی داشته است. این روش‌ها در هر دو طب طی چندین قرن مورد استفاده بوده است. در مقاله حاضر سبک‌های متفاوت تشریح و شرایط استفاده در افراد مختلف مقایسه گردیده است همچنین روش و اهمیت اثرات و عملکرد آن‌ها بررسی‌شده است.
مواد و روش‌ها: این مقاله از منابع معتبر طب ایرانی، چینی، نرم‌افزار نور، کتب مربوطه و از سایت‌های مثل ساینس و گوگل اسکالر با معیار مشخص استفاده شده است. مطالب با کلیدواژه‌ای معین استخراج و گروه‌بندی و بررسی گردید.
یافته‌ها: ماساژ یک سری حرکات منظم روی بافت‌های بدن به ‌منظور رسیدن به اهدافی مشخص از قبیل حفظ سلامتی و ایجاد آرامش تعریف شده است و هر روش بر پایه اصولی است در ایرانی دلک و غمز بر مبانی مزاج و ارکان چهارگانه اربعه و تقویت قوه مدبره است و در چینی (ماساژ توئینا) بر پایه پنج عنصر و برقراری تعادل تئوری یانگ و یین می‌باشد. اثرات ماساژ در حفظ سلامت و آرامش تمام اعضا، ماهیچه‌ها، مفاصل، اسکلت، کارکرد اعضای داخلی بدن همچون قلب، ریه، فعالیت‌های عصبی و مغز و... مورد توجه است.
بحث و نتیجه‌گیری: با‌ مطالعه منابع می‌توان عملکرد و اثرات ماساژ مانند تحلیل مواد، پرورش اندام، جذب، تجمع مواد را بررسی کرد؛ که نشان داده این روش باعث رفع مشکلات جسمی و ایجاد آرامش و ضامن حفظ سلامتی فرد است. بر این مبنا در هر دو طب اصول و مبانی تعریف‌ شده و اهمیت آن و زمان و روش‌های مورد استفاده اثرات، عملکرد و توصیه‌هایی بیان گردیده است.