افسردگی و رفتارهای خودآسیب رسان در میان نوجوانان، به ویژه در دوران حساس مقطع راهنمایی و دبیرستان، یکی از چالش‌های جدی روانشناختی و آموزشی است. این مشکلات نه تنها به سلامتی روانی دانش‌آموزان آسیب می‌رساند، بلکه می‌تواند تاثیرات منفی بر عملکرد تحصیلی و روابط اجتماعی آن‌ها نیز داشته باشد. این پژوهش به منظور بررسی تأثیر مداخلات آموزشی بر کاهش افسردگی و رفتارهای خودآسیب‌رسان در دانش‌آموزان پایه هشتم دبیرستان دخترانه علامه محمد قزوینی در منطقه ۱۵ شهر تهران انجام شد. جامعه آماری شامل ۲۸۸ دانش‌آموز بود که از بین آنها ۲۵ نفر با افسردگی بالا شناسایی و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش در کارگاه‌های مدیریت هیجان، کنترل خشم و مهارت حل مسئله شرکت کردند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه سلامت عمومی (GHQ) و پرسشنامه رفتارهای خودآسیب¬رسان اشنایدر بود که در دو مرحله پیش‌آزمون و پس‌آزمون تکمیل شدند. نتایج تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد که مداخلات آموزشی به طور معناداری منجر به کاهش افسردگی و رفتارهای خودآسیب‌رسان در گروه آزمایش شد. این یافته‌ها بر اهمیت و اثربخشی برنامه‌های آموزشی در بهبود سلامت روانی دانش‌آموزان تأکید دارد.