بدون تردید سیستم آموزشی هر کشور و جامعه‌ای از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است و سرمایه‌گذاری درست در این بخش، موفقیت را در آینده آن دولت و ملت تضمین می‌کند؛ ازاین‌رو مقایسه سیستم آموزش‌وپرورش کشورهای مختلف در سال‌های اخیر به یکی از موضوعات بسیار مهم برای پژوهشگران تبدیل شده است؛ از طریق مطالعات تطبیقی است که دولت‌ها می‌توانند نقاط ضعف سیستم آموزشی خود را شناسایی کرده، از روش‌های مطلوب کشورهای پیشرفته بهره بگیرند و زمینه را برای ترقی و موفقیت جامعه خود فراهم کنند. براین‌اساس در پژوهش حاضر بر آن شدیم تا با روش کتابخانه‌ای و بهره‌گیری از مقالات و منابع معتبر در طول یک ماه به بررسی و مقایسه تطبیقی آموزش‌وپرورش کشور ایران با کشورهای آلمان و ژاپن بپردازیم. در این پژوهش پس از بیان اهمیت مطالعه تطبیقی، به توصیف اطلاعاتی دررابطه‌ با کشورهای مدنظر پرداختیم و سپس اطلاعات موردنظر را طبقه‌بندی، تحلیل و مقایسه کردیم؛ با توصیف و تحلیل داده‌ها به این نتیجه رسیدیم که کشور آلمان هرچند که به سطوح عملی آموزش، درنظرگرفتن دوره جداگانه برای آموزش حرفه‌وفن و شرایط حاکم بر هر ایالت اعم از شرایط فرهنگی، اقتصادی و... توجه دارد اما بسیاری از سیاست‌های کشور ما، شبیه به کشور آلمان است و به نظر می‌رسد ادامه استفاده از چنین سیاست‌هایی برای سیستم آموزشی و دانش‌آموزان ایران، چندان دارای نتیجه مطلوب نخواهد بود؛ از طرفی دیگر کشور ژاپن به دلیل آسیایی بودن و نزدیک بودن فرهنگ آن به فرهنگ ایرانی، توجه به ایجاد عدالت آموزشی بین طبقات مختلف اجتماعی، تربیت نیروی انسانی موفق، آموزش‌های عمل‌گرا و گروهی، آموزش رفتارهای اجتماعی و همچنین افزایش احساساتی چون میهن‌پرستی، مسئولیت‌پذیری و... الگوی بهتری برای پیشرفت سیستم آموزشی کشورمان محسوب می‌شود.