هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر استفاده از ابزارهای هوشمند بر توانایی های یادگیری و میزان مشارکت دانش آموزان بود. پژوهش حاضر از نظر ماهیت انجام و گردآوری داده ها، توصیفی، از نظر روش تحقیق پیمایشی و از لحاظ هدف کاربردی می باشد. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان مقطع ابتدایی دوره دوم مدارس هوشمند شهر بابل می باشد. بدین منظور تعداد 385 دانش آموزان که تعداد 207 نفر دانش آموز دختر و تعداد 178 نفر دانش آموز پسر با استفاده از جدول کرجسی و مورگان و به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. روش جمع آوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای و میدانی و با استفاده از پرسشنامه ابزار هوشمند پیتوچ و لی (2006)، پرسشنامه توانایی یادگیری روکا و همکاران (2006) و پرسشنامه مشارکت استیفان و همکاران (2013) که پایایی آنها از طریق آلفای کرونباخ معادل 853/0 بود. تجزیه و تحلیل داده ها در دو بخش آمار توصیفی شامل فراوانی برای ویژگی های جمعیت شناسی و آمار استنباطی که در آن برای مدلسازی معادلات ساختاری و انجام آزمون‌های آماری از نرم‌افزار SPSS و Smart PLS استفاده شد. یافته ها نشان می دهد که استفاده از ابزارهای هوشمند بر توانایی های یادگیری و میزان مشارکت دانش آموزان تاثیر مثبت و معنادار دارد. ابزارهای هوشمند بر توانایی های یادگیری دانش آموزان تاثیر مثبت و معنادار دارد. همچنین ابزارهای هوشمند بر میزان مشارکت دانش آموزان تاثیر مثبت و معنادار دارد.