در دنیای پرشتاب و پیچیده امروز، پرورش خلاقیت در دانش‌آموزان ابتدایی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. خلاقیت نه تنها به توسعه توانایی‌های ذهنی و حل مسئله کمک می‌کند، بلکه زمینه‌ساز نوآوری و پیشرفت در جامعه نیز می‌شود. بنابراین، بررسی و شناسایی عواملی که می‌توانند زمینه‌ساز خلاقیت در روند یادگیری باشند، در برنامه درسی آموزش ابتدایی از اهمیت بالایی برخوردار است. هدف اصلی این تحقیق شناسایی عوامل زمینه‌ساز خلاقیت در روند یادگیری در ساختار برنامه درسی آموزش ابتدایی بود. این تحقیق تلاش کرد تا با بررسی عناصر مختلف برنامه درسی و روش‌های تدریس، راهکارهایی برای بهبود و تقویت خلاقیت در دانش‌آموزان ارائه دهد. یافته‌های تحقیق نشان داد که عوامل متعددی در پرورش خلاقیت دانش‌آموزان مؤثر هستند. از جمله این عوامل می‌توان به استفاده از روش‌های تدریس خلاقانه، طراحی محتوای درسی چالش‌برانگیز، نقش مؤثر معلمان، استفاده از فناوری‌های نوین آموزشی، ایجاد فضای فیزیکی مناسب، فعالیت‌های فوق‌برنامه، روش‌های ارزیابی خلاقانه، تشویق به تعامل و همکاری، پاداش‌دهی به ایده‌های نوآورانه، و تشویق به یادگیری مستقل اشاره کرد. این عوامل به طور مشترک می‌توانند محیطی پویا و خلاقانه برای دانش‌آموزان فراهم کنند که در آن بتوانند استعدادهای خلاقانه خود را به بهترین نحو پرورش دهند. بهبود برنامه درسی آموزش ابتدایی جهت پرورش خلاقیت نیازمند توجه به تمامی عوامل مذکور است. اجرای راهکارهایی نظیر توسعه و به‌روزرسانی دوره‌های آموزشی برای معلمان، طراحی محتوای درسی خلاقیت‌محور، استفاده گسترده از فناوری‌های آموزشی، ایجاد فضای یادگیری حمایتی و خلاق، تشویق و پاداش‌دهی به ایده‌های خلاقانه، و تشویق به تعامل و همکاری می‌تواند به تقویت خلاقیت در دانش‌آموزان کمک کند و آن‌ها را برای مواجهه با چالش‌های آینده آماده سازد. پیشنهاد می‌شود که پژوهش‌های بیشتری با تمرکز بر تأثیرات بلندمدت برنامه‌های درسی خلاقیت‌محور بر عملکرد و پیشرفت دانش‌آموزان انجام شود. همچنین، توسعه ابزارهای ارزیابی دقیق‌تر برای سنجش میزان خلاقیت دانش‌آموزان و بررسی تأثیر محیط‌های آموزشی مختلف بر پرورش خلاقیت نیز از موضوعات مهمی است که نیاز به تحقیق بیشتر دارد. روش تحقیق این مقاله توصیفی تحلیلی با رویکرد کتابخانه‌ای است.