در داستان نويسي مدرن بسياري از شيوه هاي سنتي روايـت از ميـان رفتـه و معمـولا صـناعت داسـتان بـيش از محتواي آن در كانون توجه قرار گرفته است. بررسي و تحليل زاويه ديد و شيوه هاي روايي از ديدگاه هـاي متفـاوت از بحث هاي جديد نقد ادبي در جهان است كه امروزه به عنوان شاخه اي مستقل و مهم در مباحث داستان نويسی بـه آن پرداخته مي شود. عنصر شخصيت و شيوه ی شخصيت پردازي داستان نيز از نكات قابل توجه داستان نويسي امروز است. داستان در بردارنده ي عناصري است كه به شكل قاعده درآمده اند. اما نيازي به پيروي بي چـون و چرا از اين عناصر نيست و گاهي از اين قواعد – مخصوصاً در داستان هاي مدرن- تخطي مي شود، با اين حال در بحث و بررسي داستان دانستن و توجه به اين ويژگي ها لازم است. اين عناصر به هم پيوسته و در ارتباط مستقيم بـا هم هستند. پـيرنگ داسـتان در پيونـد بـا شخـصيت هـا، شخصيت ها با زبان داستان، زبان داستان با روايت و خلاصه به گونه اي همه ي اجزاي سازنده ي داستان با هم در ارتباطند و تفكيک و جدا كردنشان از هم غيـر ممكـن اسـت. امـا بـراي واكـاوي و بررسي داستان مي توان هر كدام از اين عناصر را در كانون توجه قرار داد و بـه تحليـل آن پرداخـت. بر همین اساس در اين بررسی، از ميان عناصر داستاني، دو عنصر زاويه ديد و شخصيت كه بـه نظر مي رسد پيوستگي بيشتري نسبت به ديگر عناصر با هم دارند، تعريف و تحليل شده اند.