هدف پژوهش حاضر بررسی پیش¬بینی گرایش به رفتارهای پر خطر بر اساس چشم انداز زمان و آشفتگی روانشناختی نوجوانان بود. روش پژوهش حاضرتوصیفی، کاربردی و از نوع همبستگی بود. جامعه¬ی آماری پژوهش حاضر را دانش¬آموزان دبیرستانی منطقه 5 شهر تهران تشکیل دادند. به منظور گرد¬آوری داده¬های پژوهش از پرسشنامه چشم¬انداز زمان زیمباردو(ZTPI)، مقیاس سنجش رفتارهای پرخطر(YBBSS)، و مقیاس افسردگی، اضطراب و استرس ( 42DASS-) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده¬های پژوهش از طريق آمار توصيفي (ميانگين، واريانس و انحر اف استاندارد ) و آمار استنباطي (همبستگی و تحلیل رگرسیون) در نرم افزار SPSS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. بر اساس نتایج به دست آمده چشم انداز زمان و آشفتگی ورانشناختی قادر است 44% از تغییرات در گرایش به رفتارهای پرخطر را تبیین نماید و همچنین ضریب بتا به دست آمده نشان می¬دهد ابعادگذشته منفی، گذشته مثبت، تقدیرنگری در حال، لذت¬جویی در حال، آینده و گرایش به آشفتگیرروانشناختی به ترتیب 0.279 ، 0.076- ، 0.446- ، 0.113 ، 0.039 و 0.138- قادر به پیش بینی متغیر گرایش به رفتارهای پرخطر هستند.