هدف این مقاله بررسی اهمیت هوش هیجانی در کودکان از نظر اجتماعی و تحصیلی در مدارس می باشد.
تحقیق حاضر با استفاده از روش توصیفی و مطالعات کتابخانه ای سنتی و دیجیتالی و استفاده از مقالات پژوهشی دیگر پژوهشان انجام شده است.
هوش هیجانی به کودکان کمک می کند در موقعیت های تهدید کننده، عکس العمل مناسب تری انجام دهند، به ریشه های غم و شادی خود پی برده و آن را مدیریت کنند، نیازهای دیگران را درک کرده و با همدلی به آنها کمک کنند. با کنترل براحساسات خود، حس مسئولیت پذیری در خود را تقویت کنند، خوشحال تر، سالم تر و موفق تر از دیگران باشند و یادگیری بهتر ی داشته باشند. یادگیری بدون ارتباط با احساسات کودکان تحقق نمی پذیرد. عواطف کودکان و مهارت های اجتماعی با پیشرفت تحصیلی آنها پیوند دارد. هوش هیجانی قابل آموزش دادن و یادگرفتن می باشد. رشد هیجانی کودکان نقش بزرگی در رشد شخصیت اجتماعی و تحصیلی آنها دارد. هوش هیجانی مهره ی گمشده ی اصلاحات در مدارس و آماده سازی کودکان برای موفقیت در زندگی تحصیلی و واقعی است.
اگر می خواهیم کودکانی تربیت کنیم که در خانواده و جامعه، افرادی کار آمد، توانمند و از سلامت روانی و جسمانی مناسب برخوردار باشند، باید به آموزش هوش هیجانی اهمیت داده شود. مطلوب ترین حالت برنامه های سواد آموزی هیجانی آن است که در سنین پایین آغاز شوند، متناسب با سن کودک باشندو در خلال همه ی سال های مدرسه تداوم یابند. لذا باید به لزوم توجه و سرمایه گذاری در امر شناخت و آموزش هوش هیجانی و بسط آن در زندگی فردی و اجتماعی کودکان در مدارس اهمیت داد.