هدف از این پژوهش بررسی میزان فرسودگی شغلی اساتید زن و مرد دانشگاه یزد و ارائه راه کارهایی جهت کاهش آن است. جامعه آماری پژوهش عبارتند از 135 نفر (34 استاد زن و 101 نفر استاد مرد) که در سال تحصیلی 95-94 مشغول به تدریس بودند. ابزار اندازه گیری پرسشنامه فرسودگی شغلی مسلش (1981) است و آلفای کرونباخ برابر با 0/806 است. نتایج بدست آمده نشان می دهد ابعاد فرسودگی شغلی در وضعیت قابل قبول قرار دارند. همچنین تفاوت آماری معنی داری در میانگین نمرات فرسودگی شغلی اساتید زن و مرد وجود دارد و زنان نسبت به مردان فرسودگی شغلی بیشتری را تجربه میجکنند. بالاترین نمره در ابعاد خستگی عاطفی و مسخ شخصیت در افرادی که بین 5-1 سال سابقه¬کاری داشتند مشاهده شد. در مجموع اساتید دانشگاه یزد دارای فرسودگی شغلی کمی می-باشند.