شناخت تفاوت های موجود بین دهستان های مختلف در سطح شهرستان از نظر میزان برخورداری دارای مزایایی از جمله ایجاد آگاهی و شناخت از درجه توسعه یا میزان محرومیت، کاهش نابرابری های منطقه ای و ایجاد تعادل و توازن در سطح منطقه و تنظیم برنامه ها متناسب با شرایط و امکانات هر منطقه است. بر این اساس هدف اصلی پژوهش تحلیل فضایی نابرابری توسعه بین دهستان های شهرستان کاشمر در استان خراسن رضوی می باشد. در این پژوهش واحد تحلیل، دهستان بوده و روش تحقیق توصیفی- تحلیلی است. ارزیابی نابرابری توسعه با استفاده از روش موریس و ضریب ناموزون ویلیامسون به کمک نرم افزارهای Exel, SPSS ,GIS صورت گرفته است. در این مقاله با استفاده از داده های سرشماری عمومی نفوس و مسکن 1390 تعداد 59 شاخص در 9 بعد طراحی و مبنای ارزیابی سطح توسعه بین دهستان ها در سه سطح توسعه یافته، درحال توسعه و توسعه نیافته قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان می دهد که دهستان بالاولایت با نمره 53.8 برخوردارترین دهستان و بررود با 34.2 محرومترین دهستان شهرستان کاشمر می باشد. همچنین ویلیامسون بین دهستان های شهرستان 0.15 است که بیانگر نابرابری پائین و شرایط نسبتا همگن به لحاظ سطح توسعه دهستان های شهرستان مورد مطالعه است.