با توجه به گسترش تکنولوژی و مشغله و ازدحام های شهری ، نیاز به تجربه سفرهای کوتاه شهری احساس میشود ؛ از این رو استفاده از تفرجگاه های پیرا شهری با توجه به کم هزینه بودن این سفرها گزینه مناسبی برای دوری از شلوغی و ازدحام شهر است . از این رو در این نوشتار به بررسی امکان سنجی ایجاد اینگونه تفرجگاه ها در منطقه اصفهانک واقع در شرق شهرستان اصفهان پرداخته میشود . برای این بررسی از روش تحلیل و ارزیابی S-W-O-T (سوآت ) استفاده شده است که پارامتر های آن با استفاده از نظرات افراد متخصص تهیه و تدوین شده است و با وزن دهی به این پارامترها و رسیدن به شاخص مناسب ، تحلیل و ارزیابی صورت گرفته و در نهایت این منطقه ، منطقه مناسبی جهت ایجاد تفرجگاه پیرا شهری می تواند قرار بگیرد که تا حدی به کمک حوزه توریسم و گردشگری در این شهر بیاید و بتوان از طبیعت های ناب اطراف استان اصفهان به بهترین نحو استفاده کرد چه برای مردم ساکن در این استان چه برای بازدید کنندگان بیرون از این استان ؛ این مکان میتواند به مکانی مناسب جهت تقویت گردشگر و جذب سرمایه های خارجی تبدیل شود . نتیجه تحلیل صورت گرفته بر ایجاد راهبردی رقابتی – تهاجمی در این منطقه تاکید دارد .