یکی از اساسی ترین نیاز های بشری، مسکن مناسب است. در دهه های اخیر نیز رشد شتابان شهر نشینی علاوه بر برهم زدن توازن توسعه شهری، باعث شده است سیل عظیمی از جمعیت روانه شهرها شوند.در این راستا مشکلاتی به ویژه در زمینه اسکان این جمعیت به وجود آید که در کشورهای درحال توسعه از جمله ایران بحث تامین مسکن ارزان قیمت برای این اقشار کم درامد و دهک های پایین جامعه به طور جدی مطرح شد. از جمله سیاست های به کار گرفته شده در این زمینه طرح مسکن مهر است. مقاله حاضر با هدف مطالعه آسیب های مسکن مهر به بررسی ابعاد اجتماعی فراموش شده آن در شهرکاشان می پردازد. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه پژوهش توصیفی –تحلیلی است که با ابزار پرسشنامه اطلاعات گرداوری شده است. جامعه اماری، ساکنین مسکن مهر کاشان با جمعیت ۱۵هزار نفر می باشد که حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران ۱۹۰نفر برآورد شد.داده های پژوهش به کمک نرم افزار SPSSتحلیل شد. یافته های پژوهش نشان می دهد که احساس امنیت در بین ساکنین مسکن مهر در حد متوسط است و سکونت در این گونه مسکن ها در گسترش انحرافات اخلاقی نقش مهمی داشته است و در پایان بین وضعیت تاهل ساکنین و نگرش آنها نسبت به انحرافات اخلاقی رابطه معناداری وجود دارد.