اکوتوریسم وسیله ایست برای تحقق اهداف توسعه پایدار است ,زیرا راهکارهای مشابه ای را برای رفع مشکلات فعلی ارائه می دهد. انجام فعالیتهای گردشگری که مشاغل گوناگونی راهم به دنبال دارد ودر هر کشوری به عنوان بخشی از فعالیتهای اقتصادی در کنار بخشهای صنعت و کشاورزی موجب رونق و پیشرفت اقتصادی و اجتماعی آن کشور می شود. در کشور ایران با برنامه ریزی منسجم می توان زمینه را برای اشتغال بیشتر در بخش گسترش اکوتوریسم که هم از نظر طبیعی و فرهنگی دارای جاذبه می باشد ایجاد کرد که در عین حال استفاده ی کارآمد و ایجاد زمینه ای برای اشتغال کم ترین تاثیر منفی را در محیط زیست وارد می کند و ابزاری مناسب برای توسعه ی متوازن به ویژه در کشورهای در حال توسعه همانند ایران می باشد.
در اين مقاله سعي شده به توسعه شهر قزوين که از جنبه اکوتوريسمي از حساسيت خاصي در همه ابعاد و اکولوژيک اقتصادي و سياسي برخوردار است‚ پرداخته شود. شهر قزوين که در دوره صفويه بعنوان پايتخت بوده و داراي آثار تاريخي و نيز دارای طبیعت زیبا برای گسترش صنعت اکوتویسم است. توسعه پايدار شهر قزوين به عنوان يک شهر تاريخي و موقعیت ارتباطی و نزدیکی به تهران مستلزم دقت خاصی است که باید حتما در شناخت دقیق وضعیت موجود از همه نظر‚ برنامه ریزی و مدیریتی مستمر از نظر معماری محیط زیست مبتنی است.
در این تحقیق از روشهای اسنادی, مشاهده, مصاحبه, پرسشنامه استفاده شده است. جامعه مورد بررسی شهر قزوین است که به روش نمونه گیری تصادفی 26 نفر از ساکنین شهر قزوین را انتخاب نموده و برای پاسخگویی پرسشنامه ها در اختیار آنها قرار دادیم. و برای روش آماری از روش ناپارامتری آزمون فریدمن استفاده شده است. که برای دستیابی به این شاخص های توسعه راهکارهای به شرح زیر پیشنهاد شده است:
- مدیریت عرضه بجای مدیریت تقاضا
- توجه به ظرفیت تحمل نواحی اکوتوریسمی
- مشارکت مردم
- ضرورت اتخاذ نگرش سیستمی دست اندرکاران این صنعت