زمينه و هدف: اوقات فراغت بستر مناسبي براي رشد شخصيت و در عين حال زمينه اي براي بروز آسيب هاي اجتماعي است. هدف پژوهش، بررسي وضعيت اوقات فراغت دختران در کلانشهر مشهد مي باشد. مسأله اساسي تحقيق؛ بروز آسيب هايي است که امروزه در اوقات فراغت جوانان بويژه دختران جوان مشاهده مي شود و به دغدغه بزرگي براي برنامه ريزان و مديران شهري تبديل شده است.
مواد و روش: پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردي و به لحاظ روش پيمايشي بوده و ابزار تحقيق، پرسشنامه محقق ساخته اي است که ميزان روايي آن از طريق روايي صوري و ضريب پايايي آن از طريق آزمون آلفاي کرونباخ با مقدار74/0 تأييد شده است. جامعة آماري تحقيق شامل تمامي دختران29-15 ساله شهر مشهد بوده و تعداد حجم نمونه 384 پرسشنامه بوده که در 13 منطقه شهر مشهد توزيع و تکميل شده است.
يافته ها و نتايج: يافته هاي تحقيق نشان مي دهد که از بين عوامل فردي متغيرهاي¬: گرايش به خودآرايي، سبک خريد و مصرف کالاهاي مادي، نگرش به رابطه با جنس مخالف، ميزان شرکت در مهماني¬هاي مختلط، ميزان پايبندي به دين، ديدن از مراکز خريد و پاساژها، رفتن به رستوران و کافي شاپ با دوستان پسر، مصرف کالاهاي فرهنگي( ماهواره و اينترنت) و ميزان هزينه مصرفي در ماه با نحوه گذران اوقات فراغت رابطه معناداري دارند. و از بين عوامل خانوادگي متغيرهاي: اطلاع از نحوه گذران اوقات فراغت، همراهي اعضاي خانواده، نظارت خانواده بر روابط افراد و درآمد سرپرست خانوار با نحوه¬گذران اوقات فراغت رابطه معناداري داشته اند.
نتايج تحقيق حاکي از آن است که هر چه گرايش به خودآرايي، مصرف کالاهاي فرهنگي(اينترنت) و ميزان هزينه مصرفي در ماه بيشتر باشد و ميزان نظارت خانواده بر روابط فرد کمتر باشد، گذران اوقات فراغت ناسالم بيشتر ميشود.