گسترش بی وقفه خانه های دوم گردشگری اثرات گوناگونی در ابعاد مختلف در مناطق روستایی ایجاد نموده است که این اثرات ، شامل اثرات زیست محیطی و کالبدی می باشد. این پژوهش در پی بررسی عملکرد متقابل اقلیم و معماری در خانه های دوم گردشگری برای جلوگیری از اثرات زیست محیطی و گردشگری خانه های دوم بوده و در این راستا و به صورت موردی به معماری خانه های دوم گردشگری در شهر کلاردشت استان مازندران پرداخته شده است.
این پژوهش از نوع تحلیلی- توصیفی بوده و با مطالعات کتابخانه ای به بررسی می پردازد و در طی آن از آمارهای ایستگاههای اقلیمی بهره گرفته شده است. و پس از انجام مطالعات اقلیمی برای شهر کلاردشت به ارائه راهکارهایی جهت طراحی اقلیمی پرداخته شده است.
نتایج حاصل از بررسی ها نشان می دهد که تحولات معماری شهر کلاردشت در دو دوره زمانی صورت گرفته که یک دوره آن از ابتدای شکل گیری سکونتگاههای انسانی در کلاردشت تا اواخر دهه ی شصت هجری شمسی که تعاملی منطقی میان مساکن و سطح شهر کلاردشت وجود داشته و دوره زمانی بعدی از اواخر دهه شصت تا به امروز که با ورود سرمایه گذاران غیر بومی با ابزار و مصالح و فنون متنوع و ناسازگار با اقلیم منطقه مورد مطالعه ررا به دنبال داشته و نتیجه آن ایجاد خانه های دوم گردشگری با معماری غیر بومی بوده که سبب افزایش هزینه های سوخت و مرمت و بازسازی بناها به عنوان هزینه اضافی شده است و از سوی دیگر این عناصر غیر بومی تاثیر نامطلوبی را نیز بر محیط زیست منطقه گذاشته است.