انسان و محيط پيرامون او در مقياسهاي خرد و كلان ،در ارتباط و تاثير گذاري هستند و انسان ضمن بهره جويي از قدرت تطابق با شرايط محيطي ،در تلاش دائمي برا ي شكل دهي و اصلاح محيط پيرامون خود است .يكي از نمودهاي اين اصلاح و تغيير ،در استفاده از منابع گردشگري اطراف ما نمايان مي شود . امروزه اهميت صنعت گردشگري در ايجاد اثرات مثبت اقتصادي، در سطح دنيا بطور روزافزون آشكار شده است.و دولتمردان در كشورهاي توسعه يافته و كشورهاي در حال توسعه،گردشگري را بعنوان يكي از عوامل مهم ايجاد اشتغال وكاهش نر خ بيكاري ودر كل توسعه پايداردر سطح جهان، با توجه به فاكتورهاي جامعه جهاني مي دانند، كه تمام صنايع را تحت تاثير قرار داده است. متغيرها و پارامترهاي گوناگوني در تعيين وضعيت توسعه گردشگري هر منطقه دخالت دارند كه مقايسه جداگانه هر متغير ،جايگاه آن را مشخص مي كند . لذا بررسي حاضر با بهره گيري از سرشماري عمومي نفوس و مسكن سال 1390 استان و ديگر متغيرهاي ورود گردشگر در منطقه مورد مطالعه قرار گرفته شده است . سپس براي سطح بندي شهرستانها ،با استفاده از روش آماري طبقه بندي صورت گرفته است .نتيجه حاصل از تحليل بكار رفته نشان مي دهد .كه بخش قشم و مركزي بتنهايي در يك سطح و بقيه در سطح همگن بعدي قرار گرفته اند.