گردشگری امروزه به عنوان یکی از پردرآمدترین فعالیت های دنیا به حساب می آید و فعالیتی نو پا در کشورهای در حال توسعه محسوب می شود و دربین کشورهای مختلف، رقابتی شدید بر سر جذب گردشگر وجود دارد. در چنین شرایطی، کشوری پیروز خواهد بود که با برنامه ریزی صحیح عمل کرده و از ظرفیت های خود در جهت مثبت استفاده کند.گردشگری انواعی دارد که یکی از آن ها گردشگری فرهنگی می باشد که طبق آمار سازمان مالی حدود 37 درصد گردشگران بین المللی، گردشگران فرهنگی می باشد که می تواند به عنوان فعالیتی در توسعه ی پایدار کشورها نقش داشته باشد. لذا برنامه ریزی برای گردشگری فرهنگ ها بسیار مهم می باشد. استان مازندران و شهرستان ساری دارای ظرفیت های بالایی در زمینه گردشگری فرهنگی می باشند. هدف از این تحقیق، بررسی ظرفیت گردشگری فرهنگی درعرصه های داخلی و خارجی شهرستان ساری و نقش گردشگری فرهنگی در توسعه ی پایدار این شهرستان می باشد. روش تحقیق، تحلیلی کتاب خانه ای و با استفاده از منابع کتابخانه ای می باشد. نتایج نشان می دهد که به دلیل سوء مدیریت و برنامه ریزی نامناسب از توانمندی های گردشگری فرهنگی این شهرستان استفاده مناسبی نشده است. همچنین، می توان با برنامه ریزی مناسب و ورود بخش خصوصی، توانمندی های این شهرستان را در جذب گردشگر و توسعه پایدار در مناطقی مانند مجموعه ی تاریخی فرح آباد، چشمه ی باداب سورت، امام زاده تاج الدین و... افزایش داد.