گردشگری روستایی یک الگوی فعالیت اقتصادی جدیدی است که ازیک سو سبب تنوع , و پویایی فعالیت اقتصادی درروستاها میگردد واز سوی دیگربا اتکا بر پتانسیلهای موجود در روستاها می تواند اشتغال و درآمد پایدارباشد که علاوه برجلوگیری از مهاجرت روستائیان به شهر با توجه به پیامدهای مثبتی که دارد می تواندسبب پایداری توسعه روستاها گردد.ازاینرو، پژوهش حاضر در پی شناسایی پتانسیلهای طبیعی و انسانیِ گردشگری در روستای هدف گردشگری توچال و اتخاذ راهبردهایی بر مبنای این پتانسیلها جهت توسعه آن در این روستا می باشد. روش تحقیق به لحاظ هدف کاربردی و بر اساس ماهیت توصیفی- تحلیلی می‌باشد. روش جمع آوری داده ها مبتنی برروشهای اسنادی و پیمایشی است. داده های مورد نیاز پژوهش از دو گروه جامعه آماری (متخصصین و مسئولان) جمع آوری شد. ابتدا از طریق مصاحبه، نظر مسئولان و کارشناسان نسبت به توسعه گردشگری روستایی بدست آمد و سپس با استفاده از نظر کارشناسان گردشگری روستایی در قالب مدل SWOT چهار عامل قوت‌ها، ضعف‌ها، فرصت‌ها و تهدیدات مشخص و در قالب پرسش‌نامه ارزش‌دهی انجام گردید. نتایج تحقیق نشان داد، که عامل درآمدزايي روستاييان درزمینه هاي مختلف به همراه عامل هم پیوندی ظرفیتهای اکوتوریسم با گردشگری عشایر با امتیاز 36/0 به‌عنوان مهم‌ترین قوت و عاملِ عدم اطلاع‌رسانی دقيق وتبلیغات و بازریابی مناسب، باارزش 14/0 بااهمیت‌ترین ضعف، عاملِ استفاده ازظرفیتهای کوهستانی وعشایری روستا ، با امتیاز 36/0 مهم‌ترین فرصت وعدم تدوین برنامه منسجم گردشگری به همراه عدم توجه مسئولین ذیربط، باارزش 10/0 به‌عنوان مهم‌ترین تهدید شناخته شد. همچنین راهبردتهاجمی با امتياز57/4 به‌عنوان مهم‌ترین راهبرد مشخص شد.