پژوهش حاضر با هدف برری نقش توسعه گردشگری در نواحی زیست بوم بیابانی بیابانی و کویری در ایران پرداخته است روش تحقیق به صورت کتابخانه ای و اسنادی می باشد..طبیعت گردی بیابانی پديده اي نسبتاً تازه در صنعت گردشگري است كه تنها بخشي از كل اين صنعت را تشكيل مي دهد و بسياري از كشورهاي جهان را بر آن داشته است كه سرمايه گذاري هاي عمده اي را به اين بخش، به لحاظ درآمدزايي فراوان آن، اختصاص دهند . اين شكل از گردشگري فعاليت هاي فراغتي انسان را عمدتاً در طبيعت امكان پذير مي سازد و موجب افزايش و قدرداني عميق تر آنان از طبيعت مي شود كه در نهايت حس حفاظت و حراست از محيط هاي طبيعي را در آنان برمي انگيزد و تقويت مي كند. قسمت وسيعي از كشور ايران را حوضه هاي بياباني نيمه بياباني فرا گرفته است كه در نگاه اول ناحيه اي بي حاصل جلوه مي كند و به نظر مي رسد هرگونه سرمايه گذاري در آن با شكست مواجه خواهد شد . اما همين ناحيه به ظاهر بي ثمر كه به علت شرايط خاص جغرافيايي از اكوسيستمي شكننده برخوردار است، داراي ويژگيهايي است كه در صورت بهره برداري بهينه از آن مي تواند زمينه رشد و توسعه كشور را فراهم آورد . از جمله قابليت هاي موجود در اين ناحيه برخي جاذبه هاي گردشگري است كه در نوع خود منحصر به فرد مي باشند كه در صورت سرمايه گذاري لازم نه تنها گردشگري داخلي رونق مي بخشند بلكه با جذب گردشگران خارجي به توسعه اقتصادي و اجتماعي كشور نيز كمك مي نمايند.