استان مازندران علاوه بر داشتن مناطق جنگلی، توسط اکوسیستم های زراعی و بعضا تالابی محدود شده است. بعضی از این تالاب‌ها دائمی هستند و زیستگاه زمستان گذرانه انواع پرندگان مهاجر (پاییز و زمستان) و بعضی موقت که نقش چراگاه فصلی دارند. جهت ارزیابی ظرفیت توسعه گردشگری روستایی و جذب آگرواکوتوریسم تالاب زرین کلا بخش گیل خواران شهرستان جویبار در استان مازندران چارچوبی براساس مدل تحلیلی (SWOT) با استفاده از پرسشنامه و مصاحبه با نخبگان و خبرگان محلی صورت گرفت. نتایج نشان داده است که محورهای حفاظت از تالاب، آموزش و توانمندسازی روستا با توجه به راهبردهای بدست آمده از ماتریس QSPM نقش مهمی در جذب توریسم زراعی دارند.