در عصر حاضر، با ظهور فناوری جدید، شاهد ساخت مساجدی هستیم که کالبدی متفاوت از مساجد گذشته دارند. مسجد ولیعصر(عج) که در مجاورت تئاتر شهر قرار دارد ازاین‌دست از مساجد است که دستخوش تصمیم‌گیری و سیاست‌گذاری‌های مختلفی قرار گرفت و مسیر طراحی و اجرایی آن تغییرات زیادی را به خود دیده است. در این تغییر، مدیران به جایگاه ارزش‌های اصیل مسجد را به مجموعه سازگار با محیط تغییر داده و مسجد را به‌عنوان عنصری منفعل در مجموعه تلقی نموده‌اند.
شرکت حرکت سیال با طراحی "رضا دانشمیر و همسرش کاترین اسپریدونف" که این مسجد را نمونه ایی از مساجد متجدد با کالبدی نوآورانه و با احترام به محیط اطراف به نمایش گذاشته و بحث‌های اعتقادی و مفاهیم مذهبی، اعتقادی و انسانی را به چالش کشیده است.
در مسجد چهارراه ولیعصر (عج) تلاش برای بداعت و هماهنگی با محیط باعث شده است که معنا و هویت اسلامی در آن کمرنگ شود و بنا خوانایی خود را که برای مساجد امری ضروری است، از دست بدهد. تأثیر از سبک‌های جهانی در طرح جدید که سرچشمه نظری آن‌ها الحاد و بی‌دینی (لائیسم)، توهم جدایی دین از علوم و هنرها (سکولاریسم) و ساختار زدایی از معیارها و ارزش‌های پایدار (دیکانستراکتیویسم) و درنهایت بی‌هدفی و بی غایتی و هرج‌ومرج (آنارشیسم) در خلق آثار هنری می‌باشد.
روش تحقیق در این نوشتار، بر اساس روش تحلیلی و به روش نظرسنجی عمومی از شهروندان تهرانی استوار است. همچنین مطالعه اسنادی و کتابخانه‌ای اساس بیان، تحلیل، توصیف و تفسیر مطالب موجود در این مقاله را تشکیل می‌دهد.