امروزه شاهد مهاجرت روستائیان به شهرها به دلایل متنوعی می باشیم. از جمله پائین بودن سطح زندگی، کمبود امکانات رفاهی و بهداشتی، نبود اشتغال… اینها از مشکلات و مسائلی هستند که روستائیان با آن مواجه هستند. هدف از این تحقیق، سنجش و ارزیابی عوامل موثر بر کیفیت زندگی در نواحی سکونتگاه¬های روستایی در جعفرآباد بخش سیوان است که به روش توصيفي – پيمايشي انجام گرفته است. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی افراد ساکن در روستای جعفرآباد میشخاص بوده که تعداد آنها برابر با 750 نفر می باشند. نمونه گیری از طریق جدول مورگان برابر با 256 نفر است که با پخش پرسشنامه در بین روستائیان تعداد 250 پرسشنامه گردآوری شد. آلفاي كرونباخ ارزيابي¬شده براي بخش¬هاي مختلف پرسش نامه 793/0 به دست آمد، كه نشان دهنده¬ي قابليت بالايي از اعتماد و اطمينان ابزار مورد تحقيق مي¬باشد. داده¬هاي جمع¬آوري شده از طريق پرسشنامه، با نرم افزارSPSS و روش هاي آماري آن از قبيل آزمون T-testتك نمونه اي و آزمون تحليل واريانس براي سنجش كيفيت زندگي روستائیان مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتایج پژوهش حاکی از آن است که گويه كيفيت زندگی در نواحی سکونتگاه¬های روستایی شامل ابعاد انسجام اجتماعی و مشارکت در حد متوسط كيفيت مي باشند و ابعاد قتصادی پائین تر از حد متوسط كيفيت قرار دارند بنابراين، با توجه به كيفيت زندگي در روستای جعفرآباد میشخاص كه اين امر خود بر رفتار اجتماعي شهروندان، بخصوص بر مشاركت در امور روستایی تأثير داشته است و آن را تحت شعاع قرار مي دهد، لزوم ارتقاء كيفيت زندگي در این روستا، خصوصاًاز لحاظ بعد اقتصادی احساس مي شود. بنابراین مهمترین راهکار مدیریتی برای این روستاها، تلاش در جهت ارتقای زیرساخت¬ها و نیاز خدمات روستایی با هدف ارتقای کیفیت زندگی در این روستاها است.