گردشگری طبیعت ،نوعی گردشگری طبیعی و پایدار است که با مشارکت گردانندگان بومی و بهره‌گیری از پتانسیل‌های بومی و طبیعی گردشگری میسر می‌شود. در اين تحقیق، ارتباط بين اقليم به عنوان يكي از عوامل محيط طبيعي با اکوتوریسم و اثراتي كه تغييرات اقليم، مي‌تواند بر روند توسعه ی گردشگري در ناحیه ی چابهار بگذارد مورد بررسي قرار گرفته است. محدوده مورد مطا لعه در یک دوره ی 20 ساله مورد محاسبه قرار گرفته است.استفاده از شاخص TCIوضعیت آسایش و راحتی انسان در ماه های مختلف سال برای انجام این تحقیق از داده¬های ایستگاه¬ هواشناسی استان سیستان و بلوچستان که از نظر طول دوره آماری مناسب به نظر می رسید استفاده شده است. برای به دست آوردن نتایج بهتر، طول دوره آماری تمام ایستگاه¬ها یکسان در نظر گرفته شده¬اند. با توجه به رتبه به دست آمده در هر یک از زیر شاخص¬های TCI و محاسبه شاخص اقلیمی گردشگری برای ماه¬های مختلف سال در ایستگاه های مورد نظر، امتیاز نهاییTCI محاسبه شده است. سپس اقدام به طبقه¬بندی و تجزیه و تحلیل داده¬ها و بررسی اثرات گردشگران بر محیط زیست ¬چابهارشده است. و در پایان نیز راهکارهایی جهت استفاده بهینه از ظرفیت¬های آب و هوایی منطقه مورد مطالعه در رابطه با سفر گردشگران به این شهر ارائه شده است. نتایج این تحقیق نشان می¬دهد بین اقلیم و سفر گردشگران به چابهارارتباط معنا داری وجود دارد.