خواب با کیفیت، نقش حیاتی در حفظ و ارتقای سلامت روان ایفا می‌کند. این مقاله به بررسی ارتباط بین کیفیت خواب و شاخص‌های مختلف سلامت روان می‌پردازد. شواهد علمی نشان می‌دهند که اختلال در کیفیت خواب، از جمله مشکل در به خواب رفتن، بیدار شدن‌های مکرر در طول شب و خواب غیر نشاط بخش، با افزایش خطر ابتلا به اختلالات روانی مانند افسردگی، اضطراب و استرس مرتبط است.
مطالعات حاکی از آن است که افراد با کیفیت خواب نامطلوب، بیشتر در معرض نوسانات خلقی، تحریک‌پذیری و مشکلات شناختی قرار دارند. همچنین، بهبود بهداشت خواب و ارتقای کیفیت آن، با کاهش قابل ملاحظه علائم اختلالات روانی و بهبود کیفیت زندگی همراه بوده است.
با توجه به اهمیت کیفیت خواب در سلامت روان، توجه به اصول بهداشت خواب و پیگیری درمان در موارد اختلال خواب، گامی مؤثر در پیشگیری و مدیریت مشکلات روانشناختی محسوب می‌شود. این مقاله به ارائه راهکارهایی جهت بهبود کیفیت خواب و به تبع آن ارتقای سطح سلامت روان می‌پردازد.