رفتارهای پرخطر، رفتارهای بالقوه مخربی هستند که افراد به طور ارادی یا بدون اطلاع از عواقب احتمالی مرتكب می شوند. انواع رفتارهای پر خطر عبارتند از پرخاشگری و خشونت، مصرف سيگار ، قليان و مواد مخدر و رفتار جنسی پيش از ازدواج . امروزه گرایش به رفتارهاي پرخطر در بین نوجوانان و جوانان به یکی از دغدغه هاي اصلی جوامع تبدیل شده است ، زیرا نوجوانان و جوانانی که گرایش بیشتری به رفتارهای پرخطر دارند، پیشرفت تحصیلی کمتری دارند، گرایش بیشتری به خودکشی داشته و احتمال مرگ و میر و ابتلا به بیماری های مرتبط با رفتارهای پرخطر در آنها بیشتر است. این پژوهش به روش مروری و از نوع کتابخانه ای و با هدف بررسی رابطه درمان شناختی - رفتاری وکاهش گرایش به رفتارهای پرخطر در دانشجویان انجام گرفته است. مداخلات درمان شناختی – رفتاری مبتنی بر تمرین به عنوان نوعی درمان روانشناختی، می تواند به دانشجویان کمک کرده تا یاد بگیرند چگونه الگوهای فکری مخرب یا مزاحمی را که تاثیر منفی بر رفتار و هیجاناتشان دارد، شناسایی کرده و تغییر دهند و لذا ارائه این نوع مداخله در کاهش گرایش به رفتارهای پرخطر در دانشجویان مؤثر است .