طنز به‌عنوان یکی از ابزارهای مؤثر در متون آموزشی ادبیات فارسی، نقشی برجسته در بهبود فرآیند یادگیری و ارتقای روابط اجتماعی و عاطفی دانش‌آموزان ایفا می‌کند. این ابزار از طریق کاهش استرس و ایجاد فضایی شاد و پویا، انگیزه دانش‌آموزان را برای مشارکت در کلاس و تعاملات گروهی افزایش می‌دهد. طنز همچنین به تقویت تفکر انتقادی و خلاقیت دانش‌آموزان کمک می‌کند و آن‌ها را تشویق می‌کند تا مسائل را از زاویه‌های مختلف بررسی کنند. از سوی دیگر، استفاده از طنز در تدریس، روابط اجتماعی و عاطفی مثبت‌تری میان دانش‌آموزان و معلمان ایجاد می‌کند که زمینه‌ساز فضایی حمایتگر و تعامل‌پذیر است. با به‌کارگیری طنز در متون ادبی، دانش‌آموزان می‌توانند مفاهیم پیچیده را به‌طور جذاب‌تر و مؤثرتر یاد بگیرند و به‌این‌ترتیب، فرآیند یادگیری آن‌ها بهبود می‌یابد. در نهایت، طنز به‌عنوان یک ابزار آموزشی کاربردی، به تقویت توانایی‌های اجتماعی، عاطفی و شناختی دانش‌آموزان کمک کرده و فرآیند یادگیری را به تجربه‌ای شاداب‌تر و مؤثرتر تبدیل می‌کند.