احمد شاملو، یکی از تأثیرگذارترین شاعران معاصر ایران، با نوآوری‌‌هایی چون شعر سپید و زبان محاوره‌ای، تحولی مهم در شعر معاصر فارسی ایجاد کرد. به موازات این نوآوری‌ها او که در نظرگاه‌های ادبی خود متأثر از سبک‌ رئالیسم سوسیالیستی بوده است دیدگاه‌های خود را درباره مسائل اجتماعی- فرهنگی، شاعران و شخصیت‌های ادبی و سنت‌های شعری و لزوم تحول در ادبیات با خوانندگان خود مطرح کرده است. این پایان‌نامه به بررسی این دیدگاه‌های فرهنگی و ادبی شاملو می‌پردازد. با تحلیل نظریات شاملو، مشخص می‌شود که نگاه انتقادی او به جامعه، سیاست و مقولات فرهنگی و ادبی در مواردی آمیخته با سوگیری‌های ایدئولوژیک و حزبی بوده که در آن روزگار بیشتر نظریه پردازان شعر معاصر به گونه ای درگیر آن بوده اند. با بررسی این پژوهش می‌توان دریافت که نقد و نظر‌های شاملو همچنان در میان نسل‌های جدید شاعران و منتقدان ادبی معاصر زنده است و نگاه انتقادی او در امور فرهنگی و ادبی هنوز هواخواهان و مخالفان خود را دارد. از جمله موضوعاتی که احمد شاملو در شعر خود به آن پرداخته است می‌توان به مباحثی در شعر و نظم، اسطوره، موسیقی، تاریخ ، فرهنگ، سنت و مدرنیته اشاره کرد. احمد شاملو در زمینه نقد ادبی و دیدگاه‌های فرهنگی کارنامه پرباری دارد.پرداختن به این دیدگاه‌های در خلال مصاحبه‌ها،مجله‌ها،سخنرانی‌ها،مقالات،کتاب‌ها و نقدنظر‌های او درباره شاعران دیگر موحب قضاوت دقیق تری درباره شعر معاصر،فرهنگ و ادب ایران می‌گردد.