آنچه باستان شناسان از ابنیه، ابزار، ظروف و دیگر مصنوعات بشری کشف می کردند به حلقه های زنجیری می مانند که ازیک سو، انسان امروز را با گذشته ی دورش مرتبط می سازد و از سوی دیگر پرده از وجود ارتباط میان اقوام مختلف بشری در گذشته های دور برمی دارد. سوال اصلی این پژوهش عوامل فکری بود که وجه تشابهی ازنمادهای انسانی و حیوانی در لرستان و بین النهرین پیداکرد و هدف دیگر آن تزئینی شدن فرم ها و نمادها بود. اهمیت مفرغ استان لرستان به اندازه ای است که گریشمن آن را "هنر حقیقی ایران را هنر لرستان" (گریشمن،1319؛72) می داند گرچه به جز لرستان، اشیای مفرغی فراوانی در جنوب خزر، قفقاز و اروپا به دست آمده است ولی این اشیا به لحاظ فنی و هنری به هیچ وجه با مفرغ های یافت شده در لرستان قابل مقایسه نیست. آندره گدار در کتاب خود برنز لرستان: هنر آسیا تاکید می کند: "هرگز قطعه ای نظیر مفرغ های لرستان در سرزمین بین النهرین به دست نیامده است". (گدار،1365؛58) اشیایی که از این سرزمین به دست آمده اند زینت بخش موزه های بزرگ دنیا شده اند، از جمله موزه لوور – که یک سالن را به این آثار اختصاص داده، همچنین موزه نیویورک، بوستون، فیلادلفیا، شیکاگو، بروکسل و هامبورگ تعدادی از این آثار در اختیار دارند. در مورد روش ساخت، جغرافیای منطقه و اقوامی که ساخت این مفرغ ها به آنان نسبت داده می شود موضوعی که باعث شگفت انگیزی و حیرت آوری این مفرغینه ها شده و باعث می شود بیننده هنگام دیدن این اشیا انگشت حیرت به دندان بگزد، نقوش به کار رفته در مفرغ های لرستان است از دوره های هنر ایران، فصلی به مانند هنر اقوام قدیم ساکن لرستان باعث شگفتی و حیرت نشده است.از میان آثار مفرغی، بتها یا سرمیلها بیشتر کاربرد را در مراسم آیینی و مذهبی داشته اند و همراه مردمان آن سامان در هنگام مرگ بوده اند.نقوشی برگرفته از اساطیر ایران باستان که در آن روزگار به صورت مکتوب درنیامده بود و به صورت شفاهی این افسانه ها و اساطیر در میان مردم رایج بود. از این میان پیکره های چندوجهی لرستان عجیت ترین نقوش را در میان دیگر نقوش مفرغ ها دارند.سفالینه‌های مکشوف در ایران پیش از میلاد دارای انواع متعددی است که یکی از آنها سفالینه‌های منقوش می‌باشد، نقوش این سفالینه، شامل نقوش حیوانی و انسانی است که بیانگر اعتقادات و تفکرات وشرایط زیستی مردمان آن دوران است. مردمانی که کشاورزی کرده و دامدار بودند، نقوش روی ظروف نوع زندگی آنها را از جنبه‌های متفاوتی نشان می‌دهد. اینکه انسان در آن دوران طبیعت پرست بوده و گرایش به عوامل طبیعی چون ماه و خورشید و ستارگان داشته است به معنای این نیست که نقوش سفالینه‌ها مذهبی می‌باشد. بلکه این نقوش تنها نشانگر اعتقادات آنها و مسائل روزمره‌شان، مثل شکار و حیوانات بوده است، آنچه که انسان آن روز به آن می‌اندیشده و در زندگی روزانه‌اش نقش داشته است. بیان تصویری نقوش سفالینه‌ها در مناطق مختلف بررسی شده غرب ایران تقریباً یکسان بوده که نشانگر وحدت فرهنگی و اندیشه در مناطق مذکور می باشد.اشیاء مفرغی کاسیان شاهکارتاریخ ایران بودند، واین قوم، شگفت انگیزترین آثارتاریخی ایرانیان رابوجودآوردند. تأثیراشیاء مفرغی را براقوام پارس وماد نمی توان منکرشد.