پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی مداخله ذهن آگاهی کودک محور بر ارضای نیاز اساسی روانشناختی و علائم مشکلات درونی سازی در دانش آموزان دبستانی با ناتوانی های یادگیری انجام شد. این پژوهش از نوع مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان مبتلا به اختلال یادگیری خاص مقطع ابتدایی شهر بندر انزلی در سال 1401 بود. نمومه آماری شامل 30 نفر بود که به روش نمونه گیری هدفمند از بین کودکان مراجعه کننده به مراکز اختلالات یادگیری انتخاب شده و به تصادف در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) جایگزین شدند. ابزارهای جمع آوری اطلاعات شامل مقیاس ارضای نیازهای اساسی روانشناختی و پرسشنامه رفتاری کودک بود. یافته های پژوهش نشان داد که مداخله ذهن آگاهی کودک محور اثربخشی معنی داری بر افزایش ارضای نیازهای اساسی روانشناختی به میزان 6/65 درصد و کاهش مشکلات درونی سازی به میزان 4/43 درصد داشت. همچنین، نتایج حاکی از این بود که مداخله ذهن آگاهی کودک محور اثربخشی معنی داری بر بهبود نیاز به خودمختاری، نیاز به شایستگی و نیاز به ارتباط و همچنین بر کاهش اضطراب/افسردگی، انزوا/افسردگی و شکایت جسمانی در دانش آموزان دبستانی با ناتوانی های یادگیری داشت. با توجه به یافته ها می توان مطرح ساخت که مداخله ذهن آگاهی کودک محور برنامه درمانی مناسبی برای بهبود ارضای نیازهای اساسی روانشناختی و کاهش مشکلات درونی سازی کودکان با ناتوانی های یادگیری است.