پژوهش حاضر با هدف" بررسی تاثیر ارزشیابی توصیفی در یادگیری دانش آموزان ابتدایی" با کاربست روش توصیفی و تحلیلی انجام گرفته است. بحث ارزشیابی جزیی لاینفک از نظام آموزشی محسوب می شود که از آن طریق می توان ، میزان رشد دانش آموزان و همچنین معلمان را در نظام آموزشی بررسی نمود.در واقع این نوع امتحان یکی از بهترین و کاربردی ترین ارزشیابی هایی است که بدور از هر گونه استرس و اضطراب در آموزش و پرورش کشور ما رخ می دهد.اهمیت دادن به مقوله ارزشیابی کیفی توصیفی خود می تواند حاکی از پیشرفت روز افزون جامعه آموزشی ما باشد.چرا که سیستم قدیمی نمره دهی برای دانش آموزان چیزی جز استرس و اضطراب به ارمغان نمی آوردبااین الگوی ارزش یابی ، فرآیند یاددهی بهبود می یابد . یعنی ماهیت درمانی دارد زیرا توجه به فرآیند از یک نظر به معنی حذف موانع یادگیری است . به تبع حذف موانع ،نتیجه مورد انتظار آموزش بهتر و بیشتر را محقق می شود. در ضمن ، یادگیری عمیق و پایدار صورت می گیرد . از آنجا که دانش آموزان در این الگو نگران باز پس دهی درس نیستند ، تلاش آنها معطوف به فهم دقیق و درک عمیق تر از مفاهیم موضوعات درس است . ارزش یابی با کمک بهبود یادگیری دانش آموز ، شناخت موانع و ضعف ها و رفع نسبی آنها در یادگیری دگرگونی ایجاد می نماید