پژوهش حاضر با هدف تبیین روابط علی بین سبک های دلبستگی و مسئولیت پذیری در نوجوانان براساس نقش میانجیگر تنظیم هیجانی انجام شد. پژوهش فوق به لحاظ هدف کاربردی، و بر حسب گردآوری اطلاعات، توصیفی از نوع همبستگی بوده و جامعه ی آماری شامل کلیه ی دانش آموزان مقطع دوم متوسطه ی شهر تهران بود که به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای، به روش کلاین با در نظر گرفتن احتمال ریزش،353 دانش آموز به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار سنجش شامل پرسشنامه ی سبک دلبستگی ( (RAAS ، پرسشنامه ی تنظیم هیجان برای کودکان و نوجوانان (CA-ERQ ) و نسخه ی فارسی پرسشنامه مسئولیت پذیری شخصی نوجوانان (PRA) بود. در پژوهش فوق از روش های آمار توصیفی میانگین و انحراف استاندارد و آمار استنباطی تحلیل مدل یابی معادلات ساختاری استفاده شد. چگونگی برازش مدل اندازه گیری با استفاده از تحليل عاملي تاييدي، نرم افزار AMOS 24.0 و برآورد بیشینه احتمال (ML) ارزیابی شد. نتایج نشان داد که راهبردهای تنظیم هیجان رابطه بین سبک دلبستگی ایمن و مسئولیت پذیری را به صورت مثبت و رابطه ی بین دو سبک دلبستگی اجتنابی و دوسوگرا با مسئولیت پذیری را به صورت منفی و معنادار در نوجوانان مقطع متوسطه دوم میانجیگری می کند. با توجه به نتایج پژوهش ها نوجوانانی که مهارت‌های تنظیم هیجان خوبی دارند، می‌توانند احساسات خود را مدیریت کنند، رفتارهای تکانشی را کنترل کنند و روابط سالم برقرار کنند. این امر به آن‌ها کمک می‌کند تا در موقعیت‌های چالش‌برانگیز مسئولانه عمل کنند با توجه به اهمیت راهبردهای تنظیم هیجان و پیامدهای ناشی از انتخاب اشتباه آن بخصوص در نوجوانان و جوانان پیشنهاد می شود که دوره های آشنایی با افزایش مهارت های هوش هیجانی و اثرات آن بر روی بهزیستی روانی و کیفیت زندگی در سطح گسترده تری انجام شود.