هدف: هدف پژوهش حاضر مقایسه سبک‌های دلبستگی و انطباق خانواده‌ای در کودکان کار و خیابانی و کودکان عادی شهر اراک بود. روش: طرح پژوهش حاضر توصیفی و از نوع علی – مقایسه‌ای بود. جامعه پژوهش مورد نظر شامل کلیه کودکان و نوجوانان کار و خیابانی ثبت شده در مرکز بهزیستی شهر اراک و موسسه نسل سبز و کودکان عادی در تابستان سال 1403 بودند که به روش نمونه‌گیری هدفمند و با استفاده از جدول مورگان تعداد 60 نفر برای گروه کودکان کار و تعداد 60 نفر نیز برای گروه کودکان عادی نفر انتخاب شدند و مورد آزمون قرار گرفتند و به پرسشنامه‌های مقیاس ارزیابی انطباق و انسجام خانوادگی السون و همکاران (1985) و پرسشنامه سبک‌های دلبستگی هازن و شیور (1990) پاسخ دادند. داده‌ها نیز از طریق روش تحلیل واریانس چند متغیره و با استفاده از SPSS-26 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: نتایج نشان داد که بین سبک‌های دلبستگی و انطباق خانواده‌ای تفاوت معناداری بین گروه‌های مدنظر یافت شد. به طوری که گروه کودکان کار در مولفه‌های انسجام و سبک‌ دلبستگی ایمن نمرات کمتر و در مولفه‌های سبک‌ دلبستگی اجتنابی و دوسوگرا نمرات بیشتری نسبت به گروه کودکان عادی کسب کرده بودند (05/0 >P). بحث و نتیجه‌گیری: بنابراین می‌توان گفت که با آموزش اصول تربیتی مطلوب به والدین و همچنین آموزش مهارت زندگی به کودکان کار و والدین آن‌ها، می‌شود از افزایش تعداد کودکان کار کاست.