زمینه و هدف: یکی از تهدیدات رشد و بالندگی در زندگی زناشویی زوجین، ناسازگاری و نارضایتی در زندگی زناشویی است. این پژوهش با هدف تعیین رابطه طرحواره‌های ناسازگار اولیه با رضایت زناشویی در زنان متاهل انجام شد.
روش: تحقیق حاضر از نظر هدف کاربردی، از نظر روش مطالعه توصیفی از نوع مطالعات همبستگی و روش گردآوری داده‌ها پیمایشی بود. جامعه آماری پژوهش زنان متاهلی بودند که در سه ماهه نخست سال 1403 به مراکز مشاوره روانشناختی شهر کرج مراجعه کردند. از جامعه ذکر شده بر اساس فرمول فیدل و تاباچینگ تعداد 150 زن با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش پرسشنامه‌های طرحواره ناسازگار اولیه یانگ (1994) و رضایت زناشویی انریچ (1989) بود. داده¬ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و آزمون تحلیل رگرسیون به کمک نرم افزار SPSS نسخه 26، تحلیل شد.
یافته‌ها: یافته‌های حاصل از تحلیل داده های پژوهش نشان داد که بین طرحواره‌های ناسازگار اولیه با رضایت زناشویی در زنان متاهل همبستگی معنی‌دار وجود دارد (05/0>P). همچنین، شاخص ضریب تعیین چندگانه اصلاح¬شده، نشان داد که طرحواره‌های ناسازگار اولیه در مجموع 35% از رضایت زناشویی را پیش¬بینی کنند.
نتیجه‌گیری: از این رو جهت بهبود رضایت زناشویی، مداخله در طرحواره‌های ناسازگار اولیه زنان متاهل می‌تواند دارای اهمیت باشد.