دوزبانگی پدیده ای است جهانی که در اکثر کشورهای جهان وجود دارد و عبارت از حالتی است که فرد به زبان دیگری غیر از زبان مادری خود آموزش می بیند.زبان مادری اولین زبان آموخته شده توسط فرد است، زبانی که فرد بدان تکلم می کند، با آن رشد می یابد و عناصر فرهنگی و اجتماعی محیط خود را توسط آن دریافته و يا لمس کرده و با آن هویت می یابد. امّا در بسیاری از کشورها و از جمله کشور ما، زمانی که کودک به سنی می رسد که باید تحت آموزش رسمی قرار گیرد، با زبانی غیر از زبان مادری خود و یا با زبانی که در سراسر کشور به عنوان رسمی شناخته شده و از لحاظ نظام آوایی(واژگانی و دستوری متفاوت از زبان مادری اوست) آموزش می بیند و از این مرحله است که پدیدۀ دوزبانگی مطرح می شود. بنابراین فرد دو زبانه به فردی اطلاق می شود که از زمان آغاز آموزش رسمی، با زبان دیگری که در کشور عمومیت یافته و در حکم زبان دوم می باشد، آشنا شده و آموزش می بیند لذا زبان برای دانش آموزان فارسی زبان وسیله ای آشنا، در دسترس و بدون تلاش آگاهانه و برای دانش آموزان غیر فارسی زبان، وسیله ای نا آشنا با تلاش آگاهانه می باشد. بیشتر وقت و انرژی غیر فارسی زبانها، صرف درک زبان و زبان آموزی می شود و برای سواد آموزی، زمان، انرژی وانگیزه ای نمی ماند. این مقاله ، با هدفبررسی علل افت تحصیلی دانش آموزان دو زبانه با کار بست روش توصیفی و تحلیلی انجام گرفت لذا بی توجهی به این مهم، باعث ناتوانی در سواد آموزی، افت و ترک تحصیلی دانش آموزان می گردد